Doc.gr
Posted: Sunday, 18 May 2014
Η μέθοδος McKenzie ως μέσο για την αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων στη φυσικοθεραπεία
Οι περισσότεροι πόνοι στη σπονδυλική στήλη οφείλονται σε μικροτραυματισμούς που προκύπτουν συχνότερα από λανθασμένη άρση ενός φορτίου ή από συνεχή καταπόνηση (πχ μονότονες κινήσεις, λανθασμένες στάσεις). Η McKenzie θεωρείται μία από τις πιο αξιόπιστες και αποτελεσματικές μεθόδους που ασχολούνται με μυοσκελετικά προβλήματα μηχανικής αιτιολογίας, τόσο της σπονδυλικής στήλης όσο και των υπόλοιπων αρθρώσεων. Στόχος της μεθόδου είναι να διαγνώσει αρχικά αν ένα πρόβλημα είναι μηχανικής ή όχι αιτιολογίας και στη συνέχεια να μειώσει ή να καταργήσει τα συμπτώματα του ασθενή.

Ο κύριος σκοπός της μεθόδου, όμως, είναι να δημιουργήσει έναν ασθενή ο οποίος θα λειτουργεί αυτόνομα έχοντας εκπαιδευτεί με τη βοήθεια του φυσικοθεραπευτή να διορθώνει μόνος του το πρόβλημά του και να προλαμβάνει υποτροπές. 

Η μέθοδος έχει επιτυχία σε μεγάλο αριθμό παθήσεων της σπονδυλικής στήλης ακόμη και σε περιπτώσεις που προορίζονταν για χειρουργείο. Η διαδικασία της μηχανικής διάγνωσης και θεραπείας, όπως ονομάζεται διαφορετικά η μέθοδος McKenzie, ξεκινά με μια εκτενή συζήτηση του ασθενή με το θεραπευτή σχετικά με το πρόβλημά του, ενώ ο τελευταίος συμπληρώνει επιμελώς το ιστορικό του σε  μια προσχεδιασμένη φόρμα αξιολόγησης. Η διάγνωση δεν είναι σε καμία περίπτωση ιστική, ο θεραπευτής δηλαδή δεν επιδιώκει να αναγνωρίσει μια επικονδυλίτιδα ή μια κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αντίθετα, γίνεται προσπάθεια κατάταξης ενός μυοσκελετικού προβλήματος σε κάποια από τις παρακάτω 3 κατηγορίες: το σύνδρομο στάσης, το σύνδρομο διαταραχής και το σύνδρομο δυσλειτουργίας. Κάθε μια από αυτές τις κατηγορίες συγκεντρώνει ορισμένα χαρακτηριστικά και με βάση αυτά ο θεραπευτής προβαίνει στην κατάλληλη θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει την αυτοθεραπεία του ασθενή και την πρόληψη των υποτροπών μέσω της άσκησης και της εκπαίδευσης.

 Έτσι, ο θεραπευτής παίρνει στοιχεία ως προς την ηλικία, τις καταπονήσεις του ατόμου στην εργασία και στον ελεύθερο χρόνο του και φυσικά ως προς τα συμπτώματά του (ένταση, θέση κτλ). Μέσω της φόρμας εντοπίζονται επίσης θέσεις, στάσεις ή δραστηριότητες που μειώνουν ή αυξάνουν τα συμπτώματα του ασθενή και καταγράφονται οποιεσδήποτε άλλες χρήσιμες πληροφορίες όπως για παράδειγμα αν έχει ακολουθήσει κάποια θεραπεία για το πρόβλημά του και πόσο τον βοήθησε, αν του έχει χορηγηθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή κτλ. Αφού ολοκληρωθεί αυτό το στάδιο, ο θεραπευτής περνά στο πρακτικό μέρος, όπου με βάση τις ενδείξεις που έχει από το ιστορικό, ζητά από τον ασθενή να εκτελέσει μια εξατομικευμένη σειρά ασκήσεων είτε από το κρεβάτι είτε όρθιος. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να βρει, όπως λέγεται, προτίμηση κινητικής κατεύθυνσης, να εντοπίσει δηλαδή τη θέση ή την κίνηση εκείνη που μειώνει ή καταργεί τα συμπτώματα του ασθενή. Όταν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση δίνεται ένα πρωτόκολλο το οποίο πρέπει να ακολουθείται κατά γράμμα στο σπίτι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που καθορίζεται από το θεραπευτή. Μέσα στις πρώτες 2-3 συνεδρίες επιβεβαιώνεται, συνήθως, η διάγνωση που έχει τεθεί και το ασκησιολόγιο εμπλουτίζεται ή διαφοροποιείται ανάλογα. Πρέπει να τονιστεί ότι από την πρώτη κιόλας ημέρα, ο ασθενής εκπαιδεύεται στο να έχει σωστή στάση και να αποφεύγει όλους εκείνους τους παράγοντες που επιβαρύνουν την κατάστασή του.

Οι έρευνες γύρω από την επίδραση της μεθόδου στην αποκατάσταση μυοσκελετικών παθήσεων είναι πολυάριθμες με θετικά κυρίως αποτελέσματα, γεγονός που την καθιστά ένα από τα πιο έγκυρα και αξιόπιστα εργαλεία που έχει στα χέρια του ένας σωστά ενημερωμένος φυσικοθεραπευτής. Περισσότερες πληροφορίες ο αναγνώστης μπορεί να βρει στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Ινστιτούτου McKenzie: www.mckenziehellas.gr

Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην τοπική εφημερίδα "Πρωινός Λόγος" στις 17-09-2009 και τη συγγραφική επιμέλεια είχε η Δρ. Κωνσταντίνα Χάνου - Τσόγια


  • Διάδωσέ αυτό το άρθρο: